Η πρόκριση της Μαρίας Πρεβολαράκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, όπως είναι φυσικό έφερε πολύ μεγάλη χαρά στους φίλους της Πάλης. Η ίδια μίλησε στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πάλης για την μεγάλη της επιτυχία.
«Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που κατάφερα και πήρα την πρόκριση. Ημουν στεναχωρημένη που στο πρώτο Ευρωπαϊκό προολυμπιακό τουρνουά έχασα την ευκαιρία να προκριθώ. Το θεωρούσα πιο εύκολο, αλλά αυτό με πείσμωσε για να τα καταφέρω εδώ στη Μογγολία» τόνισε αρχικά η Ελληνίδα πρωταθλήτρια και αναφέρθηκε στις δύσκολες στιγμές που πέρασε με τον τραυματισμό της:
«Πέρασα μια δύσκολο χρονιά πέρυσι. Χειρουργήθηκα στον αυχένα και κάναμε έναν αγώνα δρόμου για καταφέρω επανέλθω στην αγωνιστική κατάσταση που ήμουν για να μπορέσω να διεκδικήσω την πρόκριση».
Οσον αφορά την προετοιμασία που έκανε η Μαρία σχολίασε: «Ο τελευταίος μήνας ηταν πολυ κουραστικος καθώς πηγα μαζι με αυτόν σε τρεις διεθνείς διοργανώσεις, αλλά ευτυχώς δεν με κατέβαλε πολύ σωματικά. Ημουν σε καλή αγωνιστική κατάσταση και κατάφερα να πάρω την πρόκριση».
Τέλος η Πρεβολαράκη δεν ξέχασε να ευχαριστήσει όσους την βοήθησαν: «θα ήθελα να ευχαριστήσω κυρίως τον γιατρό που με χειρούργησε τον κ. Βουγιούκα και χάρη σ’ αυτόν μπόρεσα να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Θέλω να ευχαριστήσω επίσης τους προπονητές μου Μόισεν Παριγαει και Κώστα Αρκούδεα, καθώς και τον φυσικοθεραπευτή μου Παναγιώτη Βεκρή. Επίσης τους συλλόγους Μέγας Αλέξανδρος Ασπροπύργου και Ατλα Καλλιθέας. Τους προπονητές και τους αθλητές τους που με έχουν βοηθήσει στην μέχρι τώρα πορεία μου καθώς και τον σύλλογο μου τον Εθνικό.
Παράλληλα θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο της ΕΟΕ κ. Σπύρο Καπράλο, ο οποίοος με έχει στηρίξει πάρα πολύ με τις υποτροφίες της Ολυμπιακής Επιτροπής. Και με αυτές τις χορηγίες μπορούμε να συνεχίζουμε απερίσπαστοι να κανουμε την προετοιμασια μας.
Ακόμη θα ήθελα να ευχαριστήσω τον αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας κ. Θοδωρή Χαμακο, ο οποίος είναι πάντα δίπλα μας στις διεθνείς διοργανώσεις. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω την ομοσπονδία μας και τον πρόεδρο μας κ. Κώστα Θάνο, που όσο μπορεί μας στηρίζει.
