Εναντίον του Ολυμπιακού κινήματος και του Ελληνικού Αθλητισμού είναι η ανιστόρητη απόφαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) για την κατάργηση της πάλης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020.
Τόσο η Ιστορία με τα γεγονότα όσο και η μυθολογία με τους μύθους της επιβεβαιώνουν ότι η πάλη, όπως και ο δρόμος είναι το αρχαιότερο αγώνισμα, δεδομένου ότι στον πυρήνα κάθε μύθου υπάρχει αλήθεια. Στην πάλη ο σύντροφος, ο συναγωνιστής, ο συναθλητής αποτελούν υπαρξιακή αναγκαιότητα και το πρώτο παίγνιον που αμέσως εξελίχθηκε σε άθλημα ήταν εν προκειμένω η πάλη. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι το αρχαιότερο γυμναστικό χωροταξικό ίδρυμα ονομάστηκε και καθιερώθηκε ως παλαίστρα από την πάλη, όπως και το ότι η καθόλου, συνολική, σωματική αγωγή εκπήγαζε από το παλαίειν (το) από το ρήμα παλαίω (παλεύω).
Η απόφαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) να εξαφανίσει ένα από τα αρχαιότερα Ολυμπιακά Αγωνίσματα από το πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων του 2020 αποτελεί παραβίαση της ιστορίας του Ολυμπιακού Κινήματος και των αξιακών αρχών του Ολυμπιακού Ιδεώδους. Εν προκειμένω έχει απορριφθεί το αγώνισμα το οποίο από την αρχαιότητα αποτέλεσε το βασικό μέσο αγωγής των νέων και εμφανίστηκε στη συνέχεια σε όλους τους πολιτισμένους λαούς του κόσμου.
Ιστορικώς είχε εισαχθεί στο Ολυμπιακό Πρόγραμμα του 708 π.Χ. Οι αρχαίοι φιλόσοφοι, παιδαγωγοί και ποιητές (Φιλόστρατος, Πίνδαρος, Παυσανίας, Πλούταρχος …) αναφέρονται στην αξία του αγωνίσματος και αφιερώνουν θετικά σχόλια για το πανάρχαιο αυτό άθλημα. Ειδικά ο Όμηρος περιγράφει αγώνες πάλης μεταξύ των ηρώων στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Μετά από αιώνες ο Πλούταρχος υποστηρίζει ότι είναι «το πανουργότατον και τεχνικότατον των αθλημάτων».
Με την αναβίωση των αγώνων το 1896 η πάλη είναι ένα από τα κύρια αγωνίσματα, καθώς όλοι οι λαοί του κόσμου συναγωνίζονται μέσα από το πνεύμα των αξιών του Ολυμπιακού Κινήματος, όπως είναι η ειρηνική συνύπαρξη, η συναδέλφωση, η συνεργασία, η αλληλοκατανόηση, η αναγνώριση της αξίας του αντιπάλου, ο αλληλοσεβασμός και σε τελευταία ανάλυση η διάσταση της αλληλεγγύης και της αγάπης.
Ενώ η ΔΟΕ έχει αποδεχθεί και επιβάλλει τον Ολυμπιακό Ύμνο σύμφωνα με τον οποίο «οι ευγενείς αγώνες λάμπουν στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι», αιφνιδίως, αλλά όχι χωρίς λόγους, όπως είναι το κέρδος, η εμπορευματοποίηση, τα έσοδα των εταιρειών και άλλα υλικά παρεμφερή, έρχεται σήμερα να διαγράψει με μια ανιστόρητη απόφαση την ουσία του αθλητισμού, την αγωνιστική παράδοση του Ολυμπισμού, εξαφανίζοντας την πάλη, την παλαίστρα, την αγωγή και ό,τι σχετίζεται με τις αξιακές αρχές του παλαιότατου ιστορικού αυτού αθλήματος.
Στην κυριολεξία η ΔΟΕ κατήργησε τον εαυτό της, διέγραψε την ιστορία της και με αυτή την απόφαση πέρασε στις μαύρες δέλτους της ιστορίας του Ολυμπιακού Ιδεώδους.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι όσο είναι ακόμη καιρός η ΔΟΕ θα συνέλθει, θα αντιληφθεί το μέγα ιστορικό αντιαθλητικό, αντιολυμπιακό ατόπημά της, θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, θα επανεξετάσει την άδικη και ανιστόρητη απόφασή της και θα αποκαταστήσει το άθλημα της πάλης, τοποθετώντας το στη θέση που ιστορικά, αθλητικά και ιδεολογικά του αξίζει.
Για την ΕΟΦΠάλης
