Η ελληνική πάλη εκπροσωπήθηκε στις 24 από τις 26 σύγχρονες Ολυμπιάδες που διοργανώθηκαν. Απουσίασε μόνο το 1904 από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σεντ Λούις, όταν στο πρόγραμμα συμπεριελήφθη μόνο το στυλ της ελευθέρας που δεν ήταν τότε διαδεδομένο στην Ευρώπη και το 1908 όταν η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων έκρινε ότι οι Έλληνες παλαιστές δεν είχαν πιθανότητες διάκρισης και δεν συμπεριέλαβε κανέναν στην αποστολή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.
Σε χρόνους δύσκολους για τον ελληνικό αθλητισμό, οι αθλητές της πάλης κατέφεραν να τιμήσουν τα ελληνικά χρώματα, κατακτώντας συνολικά 10 ολυμπιακά μετάλλια.
Το 1896 ο Γεώργιος Τσίτας του Πανελληνίου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο και ο Στέφανος Χριστόπουλος της Γυμναστικής Εταιρείας Πατρών το χάλκινο. Το 1968 στο βάθρο των νικητών (3η θέση) ανέβηκε ο Πέτρος Γαλακτόπουλος του Εθνικού Αθηνών. Τέσσερα χρόνια αργότερα στο Μόναχο, ο Γαλακτόπουλος κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο.
Το 1980 στη Μόσχα ο Στέλιος Μηγιάκης του Εθνικού Αθηνών με προπονητή πλέον τον Γαλακτόπουλο, στέφθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης. Στην ίδια διοργάνωση ο Γιώργος Χατζηϊωαννίδης του Άτλαντα Καλλιθέας κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο στυλ της ελευθέρας.
Το 1984 στο Λος Άντζελες η ελληνική πάλη κατέκτησε δύο μετάλλια στην ελληνορωμαϊκή. Ασημένιο με τον Δημήτρη Θανόπουλο του Εθνικού Αθηνών και χάλκινο με τον Χαράλαμπο Χολίδη του Άτλαντα Καλλιθέας. Ο Χολίδης ήταν και ο μόνος Έλληνας αθλητής που επέστρεψε με μετάλλιο (χάλκινο) το 1988 από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ.
Όχι τυχαία, φίλαθλοι, παράγοντες, δημοσιογράφοι, χαρακτήρισαν την ελληνική πάλη ως το άθλημα των Ολυμπιονικών. Το παζλ των επιτυχιών συμπλήρωσε ο Αλέξανδρος Καρντάνοφ ο οποίος το 2000 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην ελευθέρας.
Δεκάδες άλλοι παλαιστές όπως ο θρυλικός Γιώργος Ζερβίνης, ο Νικόλαος Μπίρης, ο Ιωάννης Φαρμακίδης, ο Γιώργος Πετμεζάς, ο Αντώνης Γεωργούλης, ο Όθων Μοσχίδης, ο Νίκος Καρυπίδης, οι αδερφοί Γιώργος και Παναγιώτης Ποικιλίδης, ο Γιώργος Ποζίδης, ο Ηρακλής Δεσκουλίδης, ο Κώστας Θάνος και ο Αφταντίλ Ξανθόπουλος, πλασαρίστηκαν στην πρώτη εξάδα των κατηγοριών τους.
1896: ΑΘΗΝΑ – ΕΛΛΑΔΑ
Στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες την ελληνική πάλη εκπροσώπησαν δύο αθλητές. Ο ιχθυοπώλης στο επάγγελμα Στέφανος Χριστόπουλος από την Πάτρα και ο ζαχαροπλάστης Σμυρναίος στην καταγωγή Γεώργιος Τσίτας. Οι δύο παλαιστές αναμετρήθηκαν στο τρίτο ζευγάρι και ο νικητής θα αντιμετώπιζε στον τελικό τον Γερμανό Σούμαν.
Όπως έγραψε ο Τύπος της εποχής και περιγράφει ο Ελευθέριος Σκιαδάς στο βιβλίο του “100 χρόνια νεότερη ελληνική ολυμπιακή ιστορία” το οποίο εκδόθηκε το 1996 από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, ήταν ένας δραματικός και πολύωρος αγώνας: “Ο Έλληνας Στ. Χριστόπουλος εναντίον του επίσης Έλληνα Γ. τσίτα που ήταν αρτοποιός από την Αθήνα και μαθητής του περίφημου Κουταλιανού. Ο αγώνας ήταν πολύ σκληρός και θεαματικός. Ο Χριστόπουλος τρομερά εύκαμπτος, ενώ ο Tσίτας μεγάλης μυικής δύναμης. Iσοδύναμοι οι αγωνιστές πάλευαν για αρκετή ώρα. Σε μία λαβή του Τσίτα, ο Χριστόπουλος χτύπησε στο χείλος του σκάμματος και βγήκε εκτός μάχης. Η ώρα είχε όμως περάσει, ήταν σχεδόν σκοτάδι, για αυτό ο τελικός αγώνας μεταξύ του Τσίτα και του Σούμαν αναβλήθηκε για το πρωί της επόμενης μέρας”.
Τον τελικό περιγράφει ο αυτόπτης μάρτυρας δημοσιογράφος και χρονικογράφος Χ. Άννινος. “Αγωνίζονται εν τη παλαίστρα ο Σούμαν και ο Τσίτας. Αμφότεροι είναι στιβαροί, αλλά ο Γερμανός φαίνεται επιτηδειότερος. Η πάλη μένει αμφίρροπος επί πολύ, ότε τέλος ο Σούμαν αρπάζει ισχυρώς εκ της οσφύος τον αντιπαλόν του και μετά πολλάς προσπαθείας τον ρίπτει ύπτιον. Οι θεαταί ζητούν τότε δια κραυγών να προσέλθη και ο έτερος παλαιστής Χριστόπουλος, αλλά ο δυστυχής νοσηλεύεται, παθών κατά την προτεραίαν κάταγμα ωμοπλάτης. Τοιουτοτρόπως μένει μόνον νικητής και τροπαιούχος ο Σούμαν και η γερμανική σημαία ανυψουμένη επί του ιστού και χαιρετιζομένη διαλαλεί την νίκη του” .
1912: ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ – ΣΟΥΗΔΙΑ
Ο Αναστάσιος Αντωνόπουλος ήταν ο μοναδικός παλαιστής ανάμεσα στους 34 αθλητές οι οποίοι αποτελούσαν την ελληνική αποστολή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης.
1920: ΑΜΒΕΡΣΑ – ΒΕΛΓΙΟ
Από 53 μέλη, αθλητές, προπονητές, παράγοντες, αποτελείτο η ελληνική αποστολή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας. Ανάμεσα τους τρεις παλαιστές της ελληνορωμαϊκής πάλης: Ο Δημήτριος Βέργος, ο Σωτήριος Νοτάρης και ο Βασίλειος Παυλίδης.
1924: ΠΑΡΙΣΙ – ΓΑΛΛΙΑ
Ο ελληνικός αθλητισμός εκπροσωπήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού με 45 αθλητές σε 8 αθλήματα. Στην κατηγορία πτερού (58κ.) της ελληνορωμαϊκής πάλης αγωνίστηκε ο Γεώργιος Ζερβίνης του Πανελληνίου και στην κατηγορία των ελαφρών βαρών (62-67,5κ.) ο Βασίλειος Παυλίδης. Ο Ζερβίνης στους προκριματικούς νίκησε όλους τους αντιπάλους του, αλλά στον τελικό γύρο ηττήθηκε από τους αθλητές της Ολλανδίας και την Νορβηγίας.
1928: ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ – ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Σε τέσσερα αθλήματα και με 24 αθλητές εκπροσωπήθηκε ο ελληνικός αθλητισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ. Ανάμεσά τους τέσσερις παλαιστές της ελληνορωμαϊκής: Ο Νικόλαος Φέξης στην κατηγορία μυίγας (50,8κ.), ο Γεώργιος Ζερβίνης στην κατηγορία πτερού (58κ.), ο Βασίλειος Παυλίδης στην τρίτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες στην κατηγορία ελαφρών (62-67,5κ.) και ο Θεόφιλος Τομάζος στην κατηγορία των ημιμέσων (72κ.). Ο Ζερβίνης κληρώθηκε να αντιμετωπίσει τον πρωταθλητή Βελγίου. Από αμέλεια όμως του εκπροσώπου του ΣΕΓΑΣ ο Ζερβίνης δεν παρουσιάστηκε στην ζύγιση που έγινε το πρωί και ο αντίπαλός του αναδείχθηκε νικητής άνευ αγώνος.
1932: ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ – ΗΠΑ
Η έλλειψη χρημάτων έκανε δύσκολη έως αδύνατη την αποστολή Eλλήνων αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος ΄Άντζελες. Τελικά με την οικονομική συνδρομή του υπουργείου Παιδείας, του δήμου Αθηναίων και πολλών καλλιτεχνών, η Ελλάδα συμμετείχε στους αγώνες με δέκα αθλητές εκ των οποίων τέσσερις ήταν Έλληνες εγκατεστημένοι στις ΗΠΑ.
Η πάλη εκπροσωπήθηκε με δύο αθλητές. Τον Γεώργιο Ζερβίνη ο οποίος συμπεριελήφθη στην αποστολή μετά από επιμονή του ΣΕΓΑΣ, καθώς ο Ι. Χρυσάφης υποστήριξε στο συμβούλιο της ΕΟΑ ότι: “Oύτος εν συγκρίσει με τους ξένους παλαιστάς ευρίσκεται εις κατωτέραν κλάσιν” και τον Ιωάννη Φαρμακίδη.
Ο Ζερβίνης κατέκτησε την 5η θέση στην κατηγορία των 56κ. της ελληνορωμαϊκής και την 4η στην ελευθέρα πάλη. Θα μπορούσε όμως να είχε κατακτήσει μετάλλιο. Όπως αναφέρει ο Ζακ Καρυωτάκης: “Oι επικεφαλείς της αποστολής διέπραξαν το σφάλμα να επιτρέψουν στον Ζερβίνη να λάβει μέρος στην ελληνορωμαϊκή και την ελευθέρα, με αποτέλεσμα να καταπονηθεί αγωνιζόμενος και πρωί και απόγευμα επί έξι ημέρας και να μειωθούν οι δυνατότητες να κατακτήσει ολυμπιακό τίτλο”. Ο Φαρμακίδης κατέλαβε την 5η θέση στην κατηγορία των 61κ. της ελευθέρας πάλης.
Ο Ζερβίνης γεννήθηκε το 1902 στην Τήνο. Μέχρι τα 17 του χρόνια ήταν δρομέας, ενώ διακρίνονταν επίσης και στις καταδύσεις, άθλημα στο οποίο επέστρεψε στο τέλος της αθλητικής του σταδιοδρομίας. Άριστος μαθητής του Δημήτρη Κουντούρη στον Πανελλήνιο, έδειξε το ταλέντο του στην πάλη όταν το 1920 σε ηλικία 18 χρόνων αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας στην κατηγορία των 56κ. Όπως αναφέρεται στο λεύκωμα το οποίο εξέδωσε το 1991 ο Πανελλήνιος στα 100χρονα από την ίδρυσή του: “H πλάτη του Ζερβίνη δεν γνώρισε ποτέ το καναβάτσο. Ποτέ δεν έχασε με πτώση”.
1936: ΒΕΡΟΛΙΝΟ – ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Με 58 άτομα ταξίδεψε στο Βερολίνο η ελληνική αποστολή. Αρχηγός της ομάδας πάλης ήταν ο Ρ. Ρέππας, και αποτελούνταν από τους Νικόλαο Μπίρη (61κ.), Σωτήριο Βατανίδη (66κ.), Δημήτριο Ζαχαρία (72κ.) και Γεώργιο Λεφάκη (79κ.) οι οποίοι δεν πέτυχαν καμία διάκριση.
1948: ΛΟΝΔΙΝΟ – Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου με 60 αθλητές. Ηταν η πολυπληθέστερη μέχρι τότε ολυμπιακή αποστολή. Αρχηγός της ομάδας πάλης ήταν ο Παύλος Πέππας και μέλη της οι Γεώργιος Πετμεζάς (67κ.), Αντώνιος Γρύλλος (62κ.), Αθανάσιος Καμπαφλής (87κ.), Νικόλαος Μπίρης (57κ.) (ελληνορωμαϊκή) και Σπυρίδων Δευτεραίος (87κ. ελευθέρα). Όπως γράφει ο Ελευθέριος Σκιαδάς: “O Ν. Μπίρης κατετάγη έβδομος, και ο Γ. Πετμεζάς έκτος Ολυμπιονίκης, χαρίσαντες εις την Ελλάδα τιμητικήν θέσιν εις την ελληνορωμαϊκήν. Οι παλαιστές Α. Γρύλλος, Αθανάσιος Καμπαφλής και Σπ. Δευτεραίος απεκλείστηκαν ύστερα από καλή παρουσία”.
Ο Νίκος Μπίρης ήταν από τους παλαιστές οι οποίοι τη δεκαετία πριν από τον πόλεμο και στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, έδωσαν στην ελληνική πάλη διεθνή υπόσταση. Ξεκίνησε τον αθλητισμό τρέχοντας 200μ. και πηδώντας ύψος. Λίγο πριν το 1930 με προτροπή του τότε θυρωρού του Εθνικού Αθηνών Απ. Κραβαρίτη, ασχολήθηκε με την πάλη. Το 1933 ίδρυσε την Ενωση Ερασιτεχνών Παλαιστών. Την ίδια χρονιά αναδεικνύεται χρυσός Βαλκανιονίκης στην Κωνσταντινούπολη. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 κατετάγη στη δεκάδα της κατηγορίας του, το 1948 στο Λονδίνο ήταν 7ος, ενώ στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1937 κατέλαβε την 4η θέση.
Ο Γιώργος Πετμεζάς ξεκίνησε την πάλη στον Εθνικό Αθηνών. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 και 1952,. Ως προπονητής ανέδειξε Ολυμπιονίκες όπως ο Πέτρος Γαλακτόπουλος και ο Στέλιος Μηγιάκης.
1952: ΕΛΣΙΝΚΙ – ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
Με 26 αθλητές τεσσάρων αθλημάτων, αλλά και τις εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου και μπάσκετ που μετείχαν στα αντίστοιχα προκριματικά τουρνουά, ταξίδεψε για το Ελσίνκι η ελληνική ομάδα. Αρχηγός πάλης ήταν ο Ιάκωβος Καρυωτάκης και την ομάδα αποτελούσαν οι: Σωτήρης Παναγιωτόπουλος (57κ.), Γεώργιος Πετμεζάς (67κ.) και Αντώνιος Γεωργούλης (87κ.).
Όπως αναφέρει στο προσωπικό του ημερολόγιο ο Όθων Σίμιτσεκ: “O Σ. Παναγιωτόπουλος αγωνιζόμενος με τον Νορβηγό Μαερλό Ρέιραρ, στην πρώτη ανύψωση που πέτυχε ο πρώτος κατά του δεύτερου, έπαθε διάστρεμμα του δεξιού ποδός. Παρόλα αυτά συνέχισε τον αγώνα υπό φρικτούς πόνους και ηττήθηκε αξιοπρεπώς. Ο Αντ. Γεωργούλης κατέλαβε την 6η θέση, ενώ ο Γ. Πετμεζάς απεκλείσθη”.
Στο λεύκωμα για τα 100 χρόνια του Πανελληνίου μεταξύ άλλων αναφέρεται για τον Αντώνη Γεωργούλη: “Ο Γεωργούλης, ο καλόκαρδος, ο σεμνός και με το εξαίρετο ήθος γίγας, αναδεικνύεται 6ος Ολυμπιονίκης στα βαρέα βάρη στην Ολυμπιάδα του 1952 στο Ελσίνκι. Ετσι η πάλη ξεκινάει τη μεγάλη και ανεκτίμητη προσφορά της στην Ελλάδα, με την αδιάκοπη συμμετοχή της στις Ολυμπιάδες και τα κατοπινά, χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια”.
1956: ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ – ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Η μακρινή Αυστραλία και το πολυδάπανον της αποστολής, δεν επέτρεψαν στην Ελλάδα να εκπροσωπηθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης σε περισσότερα από τέσσερα αθλήματα και πλέον των 12 αθλητών. Ανάμεσά τους o Αντώνης Γεωργούλης ο οποίος αγωνίστηκε στην κατηγορία των 87κ. της ελληνορωμαϊκής και ο Σπυρίδων Δευτεραίος στην κατηγορία των 87κ. της ελευθέρας. Ο 28ετής Αντώνης Γεωργούλης νίκησε στον α’ γύρο τον Αυστραλό Γιόζεφ Ζαμίτ, αλλά ηττήθηκε στη συνέχεια από τον Τούρκο Χαμίτ Καπλάν και τον Ιταλό Αλμπέλμο Μπουλγαρέλι. Ο Σπύρος Δευτεραίος ηττήθηκε στον α’ γύρο από τον Ιρλανδό Γκέραλντ Μαρτίνα και αποκλείστηκε.
1960: ΡΩΜΗ ΙΤΑΛΙΑ
Στην αιώνια πόλη ο ελληνικός αθλητισμός εκπροσωπήθηκε με 52 αθλητές σε επτά αθλήματα. Η ομάδα της πάλης ήταν ολιγομελής με αρχηγό τον Βασίλειο Φιτσιώρη. Στην ελληνορωμαϊκή πάλη έλαβαν μέρος ο Μιχαήλ Θεοδωρόπουλος (57κ.) ο οποίος κατετάγη 17ος επί 28 συμμετασχόντων στην κατηγορία του και ο Αναστάσιος Μωϋσίδης (67κ.) ο οποίος κατέλαβε την 11η θέση μεταξύ 21 αθλητών. Την ελευθέρα πάλη εκπροσώπησε ο Στέφανος Ιωαννίδης ο οποίος κατετάγη 18ος στην κατηγορία των 62κ. μεταξύ 25 συμμετεχόντων.
1964: ΤΟΚΙΟ – ΙΑΠΩΝΙΑ
Σε τέσσερα αθλήματα και με 21 αθλητές εκπροσωπήθηκε ο ελληνικός αθλητισμός τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η πάλη είχε την τιμητική της με τέσσερις αθλητές. Την παρθενική του εμφάνιση στην κορυφαία αθλητική γιορτή του πλανήτη έκανε ο Πέτρος Γαλακτόπουλος ο οποίος κατέλαβε την 15η θέση στην κατηγορία των 63κ. της ελληνορωμαϊκής. Την κορυφαία διάκριση μεταξύ όλων των Eλλήνων αθλητών πέτυχε ο Βασίλης Γανωτής ο οποίος κατετάγη 7ος στην κατηγορία των 52κ. Στα 70κ. της ελληνορωμαϊκής ο Δημήτρης Σάββας κατέλαβε την 10η θέση. Στην ελευθέρα πάλη ο Αθανάσιος Ζαφειρόπουλος κατετάγη 12ος στα 52κ. και ο Στέφανος Ιωαννίδης 16ος στην κατηγορία των 70κ.
Την έλλειψη διακρίσεων εκ μέρους της ελληνικής αποστολής σχολίασε ο ακαδημαϊκός Πέτρος Χάρης: “…ήταν πολλή η απογοήτευση από την αποτυχία μας στο Τόκιο. Και πικρά τα σχόλια. Εστείλαμε τη φλόγα του Ολυμπιακού βωμού, τη σημαία μας, τους καλύτερους αθλητές μας, και δεν κερδίσαμε ούτ’ ένα φύλλο δάφνης. Γυρίσαμε με σκυμμένο κεφάλι”.
Από το 1968 στο Μεξικό και για πέντε συνεχόμενες Ολυμπιάδες, η πάλη σήκωσε στις πλάτες της το βάρος του ελληνικού αθλητισμού, κατακτώντας ένα χρυσό, δύο ασημένια και τέσσερα χάλκινα μετάλλια.
1968: ΠΟΛΗ ΜΕΞΙΚΟΥ – ΜΕΞΙΚΟ
Με 48 αθλητές στην αποστολή της ταξίδεψε η ελληνική ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Πόλης του Μεξικού. Ανάμεσά τους οι παλαιστές της ελληνορωμαϊκής Βασίλειος Γανωτής (52κ.), Όθων Μοσχίδης (57κ.) Νίκος Λαζάρου (63κ.), Πέτρος Γαλακτόπουλος (70κ.), Δημήτρης Σάββας (78κ.), και της ελευθέρας, Πέτρος Τριανταφυλλίδης (52κ.), Νίκος Καρυπίδης (63κ.) και Στέφανος Ιωαννίδης (70κ.)
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού η πάλη χάρισε στην Ελλάδα τρεις σημαντικές διακρίσεις. Οι Όθων Μοσχίδης και Νίκος Καρυπίδης κατέκτησαν την τέταρτη θέση στην κατηγορία τους, ενώ για πρώτη φορά μετά το 1896 ο Πέτρος Γαλακτόπουλος ανέβασε την ελληνική πάλη στο βάθρο των Ολυμπιονικών.
Ο πρωταθλητής του Εθνικού Αθηνών σε ηλικία 23 ετών παρουσιάστηκε σε μεγάλη φόρμα και εξέπληξε τους πάντες. Στην κατηγορία των 70κ. άρχισε με εντυπωσιακές νίκες. Επικράτησε με πτώση του Μεξικανού Γκονζάλες, του Γερμανού Κλάους και του Πολωνού Βαρκάτα, ενώ νίκησε στα σημεία τον Κορεάτη Κίο και τον Σοβιετικό Γκενάντι Σαπούνοφ ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 διατέλεσε προπονητής της εθνικής μας ομάδας ελληνορωμαϊκής πάλης. Στον κρίσιμο αγώνα για το χρυσό μετάλλιο ο οποίος διεξήχθη λίγη ώρα μετά την αναμέτρηση με τον Σαπούνοφ, ηττήθηκε από τον Ιάπωνα Μονεμούρα με 5-4 σημεία. Για την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου ήταν αρκετή η ισοπαλία με τον Γιουγκοσλάβο Χόρβατ.
1972: ΜΟΝΑΧΟ – ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η ελληνική αποστολή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου αποτελούνταν από 84 άτομα, εκ των οποίων 8 συνοδοί, 15 γιατροί, μασέρ και 61 αθλητές. Συνοδός της πάλης ήταν ο Νικόλαος Μπίρης, προπονητής της ελληνορωμαϊκής ο Γιώργος Πετμεζάς, της ελευθέρας ο Στέφανος Φιλιππίδης και μασέρ ο Αθανάσιος Καμπαφλής. Την ομάδα της ελληνορωμαϊκής πάλης αποτελούσαν οι Σωτήρης Βέντας (48κ.), Βασίλειος Γανωτής (52κ.), Όθων Μοσχίδης (57κ.), Στέλιος Μηγιάκης (62κ.), Σωτήρης Νάκος (68κ.), Πέτρος Γαλακτόπουλος (74κ.) και της ελευθέρας οι Γιώργος Χατζηϊωαννίδης (57κ.), Παναγιώτης Κουτσουπάκης (62κ.) και Στέφανος Ιωαννίδης (68κ.).
Τη μοναδική διάκριση πέτυχε ο Πέτρος Γαλακτόπουλος ο οποίος κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην κατηγορία των 74κ. Σε αντίθεση με ότι συνέβη πριν τέσσερα χρόνια στο Μεξικό, στο Μόναχο όλοι οι αθλητές γνώριζαν και υπολόγιζαν τον Έλληνα παλαιστή. Μεγάλος αντίπαλός του ήταν ο Σοβιετικός Ιγουμένοφ, αλλά η “ζημιά” έγινε από τον Τσεχοσλοβάκο Μάχα, ο οποίος αν και είχε ηττηθεί στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρωτάθλημα από τον Γαλακτόπουλο, στην Ολυμπιάδα του στέρησε το χρυσό μετάλλιο.
Ο Έλληνας παλαιστής νίκησε με πτώση τον Βέλγο Μπενς και τον Φινλανδό Τάπιο, ήρθε ισόπαλος με τον Αυστριακό Μπέργκερ και πήρε ένα μπάι. Με τον Ιγουμένοφ ήλθε ισόπαλος 7-7, αλλά ο Σοβιετικός τραυματίστηκε και αποχώρησε των αγώνων. Στον τελικό με τον Μάχα ο Γαλακτόπουλος κατακτούσε το χρυσό ακόμα και με ισοπαλία. Από υπερβολική αισιοδοξία βρέθηκε να χάνει με 5-1 σημεία. Κατάφερε να μειώσει σε 5-3, όχι όμως και να κερδίσει τον αγώνα, πανηγυρίζοντας όμως την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου.
1976: ΜΟΝΤΡΕΑΛ – ΚΑΝΑΔΑΣ
Σε έξι αθλήματα και με 37 αθλητές εκπροσωπήθηκε η Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ. Συνοδός της ομάδας πάλης ήταν ο Ι. Γερονικόλας και προπονητές οι Γ. Πετμεζάς και Σ. Φιλιππίδης. Στην αποστολή συμμετείχαν τέσσερις παλαιστές: o Χαράλαμπος Χολίδης (52κ.), ο Στέλιος Μηγιάκης (57κ.), ο Πέτρος Γαλακτόπουλος (74κ.) στην ελληνορωμαϊκή και ο Γιώργος Χατζηϊωαννίδης στα 57κ της ελευθέρας. Ο Χολίδης αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο, οι Γαλακτόπουλος, Μηγιάκης στον τρίτο, ενώ ο Χατζηϊωαννίδης κατέλαβε την 7η θέση.
1980: ΜΟΣΧΑ – ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Με 42 αθλητές αναχώρησε η ελληνική αποστολή για τη Μόσχα και επέστρεψε με τρία μετάλλια στις αποσκευές της. Ένα χρυσό και δύο χάλκινα. Ηταν η καλύτερη συγκομιδή μεταλλίων σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 1896. Η συμβολή της πάλης στη διάκριση της ελληνικής ομάδας υπήρξε καθοριστική. Από τους πέντε παλαιστές που ταξίδεψαν στη Μόσχα, ο Στέλιος Μηγιάκης κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 62κ. της ελληνορωμαϊκής, ο Γιώργος Χατζηιωαννίδης το χάλκινο στα 62κ. της ελευθέρας, ενώ ο Γιώργος Ποικιλίδης στα 100κ. της ελληνορωμαϊκής κατέλαβε την 5η θέση, ο Γιώργος Ποζίδης την 8η στα 90κ. και ο Χαράλαμπος Χολίδης την 9η στα 52κ. Προπονητής της εθνικής ομάδας της ελληνορωμαϊκής ήταν ο Π. Γαλακτόπουλος και της ελευθέρας ο Σ. Φιλιππίδης.
Ο θρίαμβος του Στέλιου Μηγιάκη πέρασε τα σύνορα της Ελλάδας. Η γαλλική εφημερίδα “ΕKIΠ” έγραψε για τον Έλληνα παλαιστή: “Ο Έλληνας σπεσιαλίστ της ελληνορωμαϊκής, κατέπληξε χθες όλο τον κόσμο κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο. Ο Μηγιάκης πραγματοποιώντας εντυπωσιακές εμφανίσεις, κέρδισε τον πρωταθλητή Ευρώπης Ίστβαν Τοθ και έστειλε στην τρίτη θέση τον Σοβιετικό Κραμαρένκο, χαρίζοντας το χρυσό μετάλλιο στην Ελλάδα και σκορπίζοντας ευτυχία στους συμπατριώτες του”.
Στον πρώτο αγώνα του ο Μηγιάκης νίκησε τον Πολωνό Λιπιέν με 4-2 σημεία. Στον δεύτερο αγώνα επικράτησε εύκολα του Αφγανού αντιπάλου του ο οποίος τιμωρήθηκε με τρεις παρατηρήσεις για παθητικό παιχνίδι. Στον τρίτο αγώνα αντιμετώπισε τον Σουηδό Μάκβιστ. Και οι δύο παλαιστές ακυρώθηκαν με ντισκαλιφιέ, αλλά ο Μηγιάκης συνέχισε τους αγώνες επειδή κατέκτησε την πρώτη θέση στον όμιλό του. Στον τέταρτο αγώνα ο Έλληνας παλαιστής αντιμετώπισε τον Σοβιετικό Κραμαρένκο ο οποίος ήταν το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός. Ο Μηγιάκης προηγήθηκε 5-1 σημεία και πήρε τη νίκη με 6-3. Στον πέμπτο και τελευταίο αγώνα αντιμετώπισε τον Ούγγρο Τοθ. Στο 8΄΄27΄΄ και ενώ το σκορ ήταν 1-1, ο Τοθ δέχθηκε τρίτη παρατήρηση από τους τρεις κριτές και το χρυσό μετάλλιο για τον Μηγιάκη ήταν γεγονός.
Ο Γιώργος Χατζηϊωαννίδης ξεκίνησε τους αγώνες με τρεις νίκες επί των αντιπάλων του από τη Βρετανία, το Καμερούν, και το Βιετνάμ. Στη συνέχεια ηττήθηκε με 18-5 από τον Κουβανό Κασκαρέτ, πέρασε μπάι στον 5ο γύρο, έχασε από τον Σοβιετικό Αμπούσεφ με 14-3 και από τον Βούλγαρο Ντούκοφ με πτώση, αλλά παρά τις αποτυχίες του, οι οποίες εν πολλοίς οφείλονταν στο τραυματισμένο του πόδι (αγωνίζονταν με ρήξη έσω μηνίσκου) κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.
1984: ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ – ΗΠΑ
Με σημαιοφόρο τον Στέλιο Μηγιάκη παρέλασε η ελληνική αποστολή στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Άντζελες. Αποτελούνταν από 51 αθλητές εννέα αθλημάτων, καθώς επίσης και την εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης. Η εθνική ομάδα πάλης αποτελούνταν από 10 παλαιστές, η πολυπληθέστερη που συμμετείχε μέχρι τότε σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Πέτυχε μάλιστα να κρατήσει και πάλι ψηλά τη σημαία του ελληνικού αθλητισμού επιστρέφοντας με δυο μετάλλια, τα μοναδικά που κατέκτησε η Ελλάδα στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.
Στο τουρνουά της ελληνορωμαϊκής συμμετείχαν οι Χαράλαμπος Χολίδης (57κ.), Στέλιος Μηγιάκης (62κ.), Αντώνης Παπαδόπουλος (68κ.), Δημήτρης Θανόπουλος (82κ.), Γιώργος Ποζίδης (90κ.), Γιώργος Ποικιλίδης (100κ.) και Παναγιώτης Ποικιλίδης (+100κ.). Οι αδελφοί Ποικιλίδη συμμετείχαν επίσης και στο ολυμπιακό τουρνουά της ελευθέρας, μαζί με τους Γιώργο Αθανασιάδη (58κ.), Κυριάκο Μπογιατζή (74κ.) και Ηρακλή Δεσκουλίδη (82κ.). Στο έργο του “100 χρόνια νεώτερη ελληνική ολυμπιακή ιστορία” ο Ελευθέριος Σκιαδάς αναφέρει: “Τα αποτελέσματα των Ελλήνων παλαιστών ήταν ικανοποιητικά. Στην ελληνορωμαϊκή ο Δ. Θανόπουλος κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, ο Χ. Χολίδης το χάλκινο, ο Γ. Ποζίδης κατέλαβε την 6η θέση. Οι αδελφοί Γ. και Π. Ποικιλίδη ανεδείχθησαν τέταρτοι Ολυμπιονίκες.
Στην ελευθέρα και οι τρεις πρωταθλητές για τους οποίους υπήρχε ελπίδα διάκρισεις αποκλείστηκαν στα προκριματικά. Ο Γ. Αθανασιάδης ηττήθηκε από τον Αμερικανό Ράιαν με 9-1 στα σημεία και τον Φινλανδό Ραϊχάλα με 7-3 σημεία (δεύτερο και τρίτο αντίστοιχα στην τελική κατάταξη). Ο Κ. Μπογιατζής υπέστη δεύτερη ήττα από τον Καναδό Μένζον και αποκλείστηκε. Ο Παναγιώτης Ποικιλίδης εγκατέλειψε τον αγώνα στην ελευθέρα λόγω τραυματισμού. Ο Στ. Μηγιάκης απεχώρησε με δύο ήττες θλίβοντας τους φιλάθλους και τον προπονητή του Πέτρο Γαλακτόπουλο”.
Για να κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο ο Θανόπουλος χρειάστηκε να δώσει σκληρές μάχες με Ολυμπιονίκες και παγκόσμιους πρωταθλητές. Στους τρεις πρώτους αγώνες, επικράτησε του Ιάπωνα Μοριγιάμα με 3 παρατηρήσεις, του Ιταλού Ρασίνο με 6-4 σημεία και του Γερμανού Ζάιμχολντ με 7-6 σημεία. Στη συνέχεια ηττήθηκε από τον Φινλανδό Οβερμακ με 6-1 σημεία, αλλά στον κρίσιμο αγώνα που θα έκρινε το μετάλλιο, νίκησε τον Γιουγκοσλάβο Ολυμπιονίκη του Μόντρεαλ Πέτκοβιτς με 5-1 σημεία. Εχοντας εξασφαλίσει το αργυρό μετάλλιο, ηττήθηκε στον αγώνα που θα έκρινε το χρυσό από τον Ρουμάνο Ντράικα με 4-3 σημεία.
Ο Χαράλαμπος Χολίδης μπορούσε να κατακτήσει ακόμα και το χρυσό μετάλλιο. Στην ημιτελική φάση ήρθε ισόπαλος 6-6 με τον αντίπαλό του από την Ιαπωνία, αλλά είχε περισσότερες παρατηρήσεις σε βάρος του και έμεινε εκτός μεγάλου τελικού. Στον μικρό τελικό νίκησε με 1-0 τον Ρουμάνο Νικολάι Ζαφίρ κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο.
1988: ΣΕΟΥΛ – ΚΟΡΕΑ
Με τους ήχους της Ρωμιοσύνης του Μίκη Θεοδωράκη και με σημαιοφόρο τον Χαράλαμπο Χολίδη παρήλασε η ελληνική αντιπροσωπεία στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ. Αποτελούνταν από 57 αθλητές και εκπροσωπήθηκε σε εννέα αθλήματα: “Στην Ολυμπιάδα του 1988 υπήρξαν αθλητές οι οποίοι συγκίνησαν με τις προσπάθειές τους, ξεχώρισαν για το αγωνιστικό τους πνεύμα, υπέδειξαν ωριμότητα και σοβαρότητα με αποτέλεσμα μια αξιοπρεπή παρουσία. Στην πάλη ο Χαράλαμπος Χολίδης κατέκτησε ένα χάλκινο μετάλλιο που λάμπει σαν χρυσός. Ο Ηρακλής Δεσκουλίδης κατετάγη έκτος…” έγραψε ο Ελευθέριος Σκιαδάς. Στην πάλη συμμετείχαν επίσης ο Γιώργος Αθανασιάδης (68κ. ελευθέρα, αποκλείστηκε με δύο νίκες και δύο ήττες), ο Αριστείδης Γρηγοράκης (68κ. ελληνορωμαϊκή, αποκλείστηκε με τρεις παρατηρήσεις), και Γιώργος Ποικιλίδης (90κ. ελληνορωμαϊκή, μηδενίστηκε λόγω μη συμμετοχής στον αγώνα κατάταξης για 7η-8η θέση).
Ο Χολίδης ταξίδεψε στη Σεούλ ουσιαστικά με ένα πόδι. Το 1987 υποβλήθηκε σε δύο εγχειρήσεις και τοποθετήθηκαν τέσσερις λάμες στην επιγονατίδα.Μεγάλος μαχητής, σίγουρος για τις δυνατότητές του, στον μικρό τελικό νίκησε τον Βούλγαρο Στέφανο Μπάλοφ.
1992: ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ – ΙΣΠΑΝΙΑ
Με 67 αθλητές ταξίδεψε η ελληνική αποστολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Εξ αυτών οι 11 ήταν μέλη των εθνικών ομάδων ελληνορωμαϊκής και ελευθέρας. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες Ολυμπιάδες, οι Έλληνες παλαιστές απέτυχαν να ανέβουν στο βάθρο του νικητή. Στην ελληνορωμαϊκή πάλη με δύο ήττες αποκλείστηκαν οι Ισαάκ Θεοδωρίδης (57κ.), Πέτρος Τριανταφυλλίδης (74κ.), Λεωνίδας Παππάς (82κ.) και Ιορδάνης Κωνσταντινίδης (90κ.), ενώ ο Κώστας Αρκουδέας κατετάγη ένατος στα 69κ. και ο Παναγιώτης Ποικιλίδης όγδοος στα 130κ. Στην ελευθέρα πάλη ο Γιώργος Μουστόπουλος (62κ.) αποκλείστηκε με δύο ήττες και μία νίκη, οι Γιώργος Αθανασιάδης (68κ.), Ιωακείμ Βασιλειάδης, Πέτρος Μπουρδούλης (100κ.) αποκλείστηκαν με δύο ήττες, ενώ ο Ηρακλής Δεσκουλίδης κατετάγη ένατος στα 90κ.
1996: ΑΤΛΑΝΤΑ – ΗΠΑ
Με 121 αθλητές και αθλήτριες συμμετείχε η Ελλάδα στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα, τιμώντας με τον καλύτερο τρόπο τα 100χρονα από την αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Η ελληνική πάλη εκπροσωπήθηκε με 5 αθλητές στην ελληνορωμαϊκή και 4 στην ελευθέρα.
Στο τουρνουά της ελληνορωμαϊκής την καλύτερη εμφάνιση πραγματοποίησε ο Παναγιώτης Ποικιλίδης κατακτώντας την 5η θέση. Αν δεν έβρισκε στο δρόμο του τον Ρώσο Καρέλιν από τον οποίο ηττήθηκε με πτώση, μπορούσε να διεκδικήσει μετάλλιο. Ο Ιορδάνης Κωνσταντινίδης ξεκίνησε με δύο νίκες στην κατηγορία των 90κ. αλλά τελικά κατετάγη έκτος. Ο Σαρκίς Ελγκιάν στην κατηγορία των 57κ. κατέλαβε την έβδομη θέση με τρεις νίκες και δύο ήττες. Ο Γιάννης Αγκατζανιάν κατέλαβε την όγδοη θέση στην κατηγορία των 48κ. με δύο νίκες και τρεις ήττες. Στην 13η θέση περιορίστηκε ο Αριστείδης Ρουμπινιάν στην κατηγορία των 62κ.
Στην ελευθέρα πάλη ο Πέτρος Μπουρντούλης με δύο νίκες και τρεις ήττες, εκ των οποίων η μία στον αγώνα κατάταξης, κατέλαβε την όγδοη θέση στην κατηγορία των 130κ. Ο Νουγκάρ Τσικουατσέλι κατέλαβε την 13η θέση στα 48κ., ο Αμιράν Καρντάνοφ τη 16η στα 52κ. και ο Λάζαρος Λοϊζίδης την 20η στην κατηγορία των 74κ.
2000: ΣΙΔΝΕΪ – ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Με 82 αθλητές και 58 αθλήτριες ταξίδεψε η Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Εκπροσωπήθηκε σε 21 αθλήματα, κατακτώντας την 17η θέση στον πίνακα των μεταλλίων με 4 χρυσά, 6 ασημένια και 3 χάλκινα.
Με πέντε παλαιστές στο τουρνουά της ελευθέρας και δύο στο αντίστοιχο της ελληνορωμαϊκής, συμμετείχε στους αγώνες η ελληνική πάλη, πετυχαίνοντας μετά από 12 χρόνια να ανέβει και πάλι στο βάθρο των νικητών.
Το χάλκινο μετάλλιο κατέκτησε στην κατηγορία των 54κ. της ελευθέρας ο Αμιράν Καρντάνοφ, ο οποίος στον μικρό τελικό νίκησε τον Λευκορώσο Κοντόεφ με 5-4 σημεία. Στην προκριματική φάση είχε νικήσει τον Μολδαβό Ραϊλεάν με 3-0, τον Ιρανό Ταγιέμπι με 7-0 και τον Μόγγολο Ζουμπαγιάν με τεχνική πτώση. Στην ημιτελική φάση ηττήθηκε από τον Αζέρο Αμπντουλάγιεφ με 5-3 σημεία.
Την 5η θέση στην κατηγορία των 97κ. κατέλαβε ο Αφταντίλ Ξανθόπουλος, ενώ αποκλείστηκαν ο Χβίτσα Πολυχρονίδης στα 58κ, ο Νίκος Λοϊζίδης στα 69κ. και ο Στάθης Τοπαλίδης στα 130κ. Στην ελληνορωμαϊκή πάλη ο Κώστας Θάνος έφτασε πολύ κοντά στην κατάκτηση μεταλλίου. Νίκησε τον Κορεάτη Παρκ με 3-0, τον Ελβετό Μπούκλερ με 4-0 και τον Αυστραλό Βίνσεντ με 11-0. Στον ημιτελικό ηττήθηκε από τον Ουκρανό Σαλντάτζε με 4-2. Στον μικρό τελικό αγωνίσθηκε με σπασμένο πλευρό και ηττήθηκε από τον Αμερικανό Λόουνι στην παράταση με 3-1 σημεία.
Ο Δημήτρης Αβράμης κατέλαβε την 11η θέση στην κατηγορία των 76κ.
2004: ΑΘΗΝΑ – ΕΛΛΑΔΑ
108 χρόνια μετά τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Αθήνα και η Ελλάδα διοργανώνουν με ιδιαίτερη επιτυχία την πρώτη Ολυμπιάδα του 21ου αιώνα στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Η χώρα μας εκπροσωπήθηκε από ένα σύνολο 441 αθλητών -η μεγαλύτερη αποστολή στην ιστορία της- εκ των οποίων οι 223 ήταν άνδρες και οι 218 γυναίκες, καταλαμβάνοντας την 15η θέση στον πίνακα των μεταλλίων με έξι χρυσά, έξι ασημένια και τέσσερα χάλκινα.
Η πάλη εκπροσωπήθηκε από 18 αθλητές, από τους οποίους οι μισοί πλασαρίστηκαν στην πρώτη οκτάδα των κατηγοριών τους.
Η σημαντικότερη διάκριση ήρθε από τον Αρτιόμ Κιουρεγκιάν, ο οποίος στον μικρό τελικό της κατηγορίας των 55κ. στην ελληνορωμαϊκή, επιβλήθηκε με 6-1 του Ουκρανού, Ολέξι Βακουλένκο.
Υψηλές θέσεις κατέλαβαν οι Αμιράν Καρντάνοφ στα 55κ. ελευθέρας και Σταυρούλα Ζυγούρη στα 63κ., όπου αμφότεροι τερμάτισαν τέταρτοι. Ο μεν χάλκινος πρωταθλητής του Σίδνεϊ έχασε 7-0 από τον Ιάπωνα, Τσικάρα Τανάμπε, η δε αθλήτρια του Άτλαντα Καλλιθέας ηττήθηκε λόγω πτώσης από την Γαλλίδα, Λιζ Λεγκράν.
2008: ΠΕΚΙΝΟ – ΚΙΝΑ
Πενιχρή ήταν η συγκομιδή μεταλλίων αυτή τη φορά για την Ελλάδα, αν αναλογιστεί κανείς τι κατάφερε στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς κατέκτησε μόλις δύο ασημένια και δύο χάλκινα.
Συνολικά 156 αθλητές από την χώρα μας έλαβαν μέρος, από τους οποίους οι 84 ήταν άνδρες και οι 72 γυναίκες.
Με τρεις εκπροσώπους κατέβηκε η πάλη στο Πεκίνο, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να διεκδικήσει κάποιο μετάλλιο. Η καλύτερη παρουσία ήταν αυτή του Εμζάριου Μπεντινίδη στα 74κ. της ελευθέρας, ο οποίος ηττήθηκε με 2-1 (0-3, 1-0, 1-0) από τον Ρουμάνο Γκεοργκίτα Στεφάν στον β΄ γύρο των ρεπεσάζ και έχασε την ευκαιρία να παλέψει για το χάλκινο μετάλλιο. Στη φάση των «8» είχε χάσει με 3-0 από τον Ουζμπέκο Σόσλαν Τιγκίεφ.
